.../2019, Macaristan / Györ Kim bu kadın, bir yerlerden tanıyor gibiyim. Hiç durmadan konuşan, gülen, içine kapanan kadın… Bir sürü kadın bir sürü insan bir sürü her şey. Çeşit çeşit her şey. “İnsanlar çeşit çeşit. Karışık salata tabağı gibi” ben... Continue Reading →
Bir kitabı neden okuruz? Bitirmek için mi? Bence hayır. Hepimizin kitap okumak için çeşitli sebepleri vardır mutlaka: bilgi almak, keyifli zaman geçirmek, başka dünyaların içine dalmak… Amaç her şey olabilir fakat ne olursa olsun başladım bu kitaba artık bitireyim olmamalı.... Continue Reading →
“Yavaşlık ile anımsama, hız ile unutma arasında gizli bir ilişki vardır… Varoluşun matematiğinde bu deneyim iki temel denklem biçimine girer: Yavaşlığın derecesi anın yoğunluğuyla doğru orantılıdır; hızın derecesi unutmanın yoğunluğuyla doğru orantılıdır.” Milan Kundera’nın Yavaşlık adlı kısa romanın ilk sayfalarında... Continue Reading →
Ankara’da yaşayanlar bilir, Karanfil sokaktaki Dost Kitapevi’nin önü ideal bir buluşma yeridir. Eğer biriyle orada buluşacaksam, buluşma yerine 20-30 dk erken gidip içerde dolaşmayı yeğliyordum. Bu dolaşmalarım sırasında kendimi önünde sonunda Rus Edebiyatı Bölümünde buluyordum. Ve gelen kişi ile bir... Continue Reading →
Bir şiir denemesi buldum notlarımın arasında 2011 yılına yani şu andan tam sekiz sene öncesine ait. Korkular üzerine. Hangi olayın beni bu satırları dizmem için tetiklediğini inanın hatırlamıyorum. Ama bir şekilde doldurmuş sayfayı... Tabi o zaman sizlerle paylaşmıyordum. Ne varsa... Continue Reading →
Hepimizin çocukken okuyup bağlandığı en az bir kitap vardır. Hafızamızın, kalbimizin bir köşesinden saklanmış onu tekrar anımsamamızı bekleyen bir kitap, bir yazar, bir kahraman… Kimdi o? İşte bu soruyu farklı ülkelerden insanlara sordum. Ve daha iyi anladım ki kim olduğumuz... Continue Reading →
Canım Ankara, Sen de en çok neyi özledim bilmiyorum… Belki uzun süre EGO beklemeyi özlememiş olabilirim ama Dost Kitapevinin önünde dostlarımı beklemeyi çok özledim. Kafam biraz bozukken Kızılay’dan Cebeci’ye, canım çok sıkkın iken Kuğulu’dan Cebeci’ye yürüyüp ve yolun sonunda hiçbir... Continue Reading →
"Size bir sır vereyim. Hep aynı kadın ölecek. Hep aynı kadın doğuracak. Hep aynı kadın kaçacak. Her şey birdir..." Mine Söğüt Gerçekten söyleyin bana, ne oldu bize? Hani biz onlardan değildik. Hani biz güzeldik, doğruyduk, hoşgörülüydük, saygılıydı, güzel olan ne varsa biz onun yanındaydık?... Continue Reading →
Güzel bir cümlenin ben de oluşturduğu hazzın yerini alabilecek çok az şey vardır. Tekrar tekrar okuma isteği uyandıran bu cümlelere hele bir de bir kitabın giriş cümlesin de rastladıysam değmeyin keyfime. Daha önceki yazımda sizlerle sevdiğimi giriş cümlelerini paylaşmıştım, fakat... Continue Reading →
düşünce güncesi 